Маленькая Греция

«Το Μπλόκο» – του Άδωνι Κύρου

«Осада» - Адонис Киру



Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Καλοκαίρι του 1944. Το τέρας του Ναζισμού ψυχορραγεί και η τριπλή Κατοχή της Ελλάδας πλησιάζει στο τέλος της. Ωστόσο, η ασύδοτη βία των κατακτητών σε βάρος του ελληνικού λαού συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Σε μια κακόφημη γωνιά της Κοκκινιάς μια ομάδα Γερμανών μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους συλλαμβάνουν έναν μαυραγορίτη (Κώστας Καζάκος) την ώρα που διασκεδάζει σε κάποιο γλέντι, και του αναθέτουν τον εξ ίσου βρώμικο ρόλο του καταδότη για να επωφεληθούν απ’ τις “γνωριμίες” του. Ο μαυραγορίτης δέχεται τη “συνεργασία” και συμβάλει στη μαζική τραγωδία του λεγόμενου «Μπλόκου της Κοκκινιάς», που οδήγησε στη σύλληψη εκατοντάδων πατριωτών και στον τραγικό τους βασανισμό και ηρωικό θάνατο…

СЮЖЕТ
Лето 1944 года. Чудовище Нацизма на последнем издыхании и тройная оккупация Греции подходит к завершению. Однако неподвластное насилие оккупированного греческого народа продолжается с неослабевающей силой. В одном из районов Коккинии, имеющим плохую славу, группа немцев вместе с местными союзниками захватывают одного спекулянта (Костаса Казакоса), в то время как тот развлекается на какой-то пирушке, и возлагают на него грязную роль предателя, чтобы воспользоваться «его знакомствами». Спекулянт принимает предложение «сотрудничества» с ними и способствует массовой трагедии, названной «Блокада Коккинии», которая привела к захвату сотен патриотов, их трагическим мукам и героической смерти.
Μια από τις σημαντικότερες ελληνικές ταινίες για το έπος της Εθνικής Αντίστασης, από τις ελάχιστες που καταπιάνονται σοβαρά με το θέμα της κατοχής και η μοναδική που παρουσιάζει με τόλμη το θέμα-ταμπού των κουκουλοφόρων συνεργατών των Ναζί,
Это один из самых важных греческих фильмов об эпосе Национального Сопротивления, один из тех немногочисленных, который всерьез рассматривает тему оккупации и единственный, смело освещающий тему-табу нацистских союзников.
Με "Το Μπλόκο" ο διεθνής σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου Άδωνις Κύρου αποτίει φόρο τιμής στο έπος της Εθνικής Αντίστασης και του λαϊκού κινήματος στα χρόνια 1941-1945, αναδεικνύοντας μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία, για μια μεγάλη τραγωδία, στην οποία σφαγιάστηκαν 315 πατριώτες. Η υπόθεση της ταινίας, που εξιστορεί με δύναμη τα αληθινά γεγονότα του Μπλόκου της Κοκκινιάς και των γύρω περιοχών, αναδεικνύει τον απαράμιλλο ηρωισμό και την αντίσταση του απλού λαϊκού αγωνιστή. Η αντίσταση αυτή για τον Κύρου είναι καθήκον, είναι μια διαχρονική ανάγκη ηθική και πολιτική. Γι΄ αυτό άλλωστε και οι δήμιοι των Κοκκινιωτών, ο δωσίλογος Μπουραντάς και τα τσιράκια του, παρουσιάζονται εντελώς αφαιρετικά και απρόσωπα, παραπέμποντας μέσω της γενίκευσης σ΄ ένα διαχρονικό σύμβολο καταπίεσης, ένα θανάσιμο κίνδυνο, που πάντα ελλοχεύει και απειλεί την ανθρώπινη ελευθερία. Χωρίς μελοδραματισμό και πατριωτική μεγαλοστομία, αλλά με σαφείς επιρροές από τη μαρξιστική φιλοσοφία, ο Κύρου προσπαθεί να δείξει ότι στην ηθική στιγμή της επιλογής κανείς δεν δικαιούται να πιστεύει πως μπορεί να μείνει αμέτοχος, όσο κι αν προσπαθήσει.
В «Блокаде» всемирно известный режиссер и теоретик кинематографии Адонис Киру отдает дань уважения эпосу Национального Сопротивления и народному восстанию в 1941 – 1945 годы, демонстрируя потрясающую правдивую историю о большой трагедии, вследствие которой были жестоко убиты 315 патриотов. Сюжет фильма, который описывает реальные события Блокады Коккинии и близлежащих районов, демонстрирует непревзойденный героизм и сопротивление простых народных борцов. Это Сопротивление для Киру – долг, это вечная потребность нравственности и политики. Поэтому палачи коккинийцев, изменник Бурандас и его последователи представлены полностью абстрактно и безлико, передавая через вечный символ мучений, смертельную опасность, которая всегда подстерегает и угрожает человеческой свободе. Без напыщенности и патриотической красноречивости, но под четким влиянием марксистской философии, Киру пытается показать, что в момент нравственного выбора никто не имеет права полагать, что он может оставаться безучастным, даже если и попытался бы.

Στην ταινία του Κύρου, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1965 και προβλήθηκε και στην "Εβδομάδα Κριτικής" του Φεστιβάλ Καννών το 1966, τη μουσική υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους μεταξύ άλλων οι Μάνος Κατράκης, Κώστας Καζάκος, Κώστας Φέρτης, Ζωρζ Σαρρή, Ξένια Καλογεροπούλου, Αλεξάνδρα Λαδικού, Σταύρος Τορνές ο οποίος είναι και ανάμεσα στους συντελεστές της ταινίας μαζί με τον Γιώργο Πανουσόπουλο, που στη συνέχεια αμφότεροι αναδείχτηκαν σε αξιόλογους σκηνοθέτες.
Для фильма Киру, получившего награду на фестивале в Салониках 1965 г., а также номинированного на «Неделе Крита» на Фестивале в Каннах 1966 г., музыку пишет Микис Теодоракис, главные роли исполняют Манос Катракис, Костас Казакос, Костас Фертис, Жорж Сарри, Ксения Калогеропулу, Александра Ладику и Ставрос Торнес, который впоследствии вместе с Йоргосом Панусопулоcом становятся известными режиссерами.